Ş - Türkçe Lazca
Ş harfi ile başlayan türkçe lazca sözcükler
ÅŸ
şahin: ank’e, zağanozi
şahit: maz’irale
ÅŸair: malerse, p'oeti, ÅŸairi
ÅŸairlik: malersoba
şaka: şak’a
şakül: şanguli
şakülleşmek: oşangulu
ÅŸans: ÅŸansi, bedi
şanssız: ubedoni, bedigoç’veri
şapka: p’ap’axi
şapşal: (aşırı düzensiz veya dağınık) şalapatxa
ÅŸapÅŸal: goxveri, gobangeri
şapurdatmak: (diliyle şapur şupur ses çıkarmak, vurmak (kemerle vb)) ot'k'ap'u
ÅŸarap: ÄŸvini
şarkı: birapa
şarkıcı: gemabire, mabir(al)e
şart eki: (şart son eki, bazı tamlamalarda kullanılan ön ek) na
şart koşmak: (peşin peşin şart koşmak, mutabakata varmak, söz vermek) gonk’vatu
şart koşulmuş: (peşin peşin şart koşulmuş, mutabakata varılmış, söz verilmiş) gonk’vateri
şaşırmak: (gerilmek (insanın gerilmesi), işi ağırdan almak, debelenmek (insan)) onç'imoşu
şaşır(t)mak: goşaşu
şeftali: ant’ama
ÅŸehir: noÄŸa
ÅŸehirli: noÄŸuri
ÅŸeker: ÅŸekeri
şelale: geçaçxaloni
ÅŸenlenmek: (ÅŸenletmek) oÅŸenu
şeytan: şeit’ani
şımartılmış: (şımarık, yüz verilmiş) elam3kvineri
şımarmak: kelimskvu
şımar(t)mak: (yüz vermek) elam3kvinu
şırıldamak: (şırıl şırıl ses çıkarmak (sesteş)) oşiralu
ÅŸiir: lersi
ÅŸimdi: (ÅŸu an) a3'i
ÅŸimdiki: a3'ineri
şimşek çakmak: onvalu
şimşir: çimçiri, magnolia
ÅŸiÅŸ: caÄŸi
şiş: (örgü şişi) nçxili
ÅŸiÅŸe: pot'lik'a
şişik: k’op’i
ÅŸiÅŸmanlamak: (tavlanmak, kilo almak) omgvanu
şişmanlamış: (etli butlu, tombullaşmış, gübreli) mgvaneri
şişmanlattırmak: omgvanapu
ÅŸiÅŸmek: (ÅŸiÅŸirmek) obaru
ÅŸiÅŸmiÅŸ: (ÅŸiÅŸirilmiÅŸ) bareri
şöyle: aşo
şöyle(si): amk’ata
ÅŸu: (iÅŸaret zamiri) aya
ÅŸubat: k'undura, tutamk'ule
şu kadar: ak’o
ÅŸunlar: antepe
ÅŸunlar: (ergatif) antepek
ÅŸunlar(a): (datif) antepes
şu yönden: amk’elendo